Wizy turystyczne (B-2) oraz służbowo-turystyczne (B-1/B-2) Wizy typu B-2 oraz B-1/B-2 przeznaczone są dla osób, które zamierzają przebywać w Stanach Zjednoczonych tymczasowo i podróżują służbowo (B-1) lub dla przyjemności czy w celu podjęcia leczenia (B-2). O wizy tego typu należy się ubiegać, jeśli podróż ma na celu, na przykład: rozmowy ze wspólnikami w interesach; udział w spotkaniu biznesowym, zawodowym, w konferencji naukowej bądź edukacyjnej, która ma się odbyć w ściśle określonym czasie; uregulowanie spraw majątkowych; czy też negocjacje kontraktów. Ponadto, wizy tego rodzaju są potrzebne osobom podróżującym w celach rekreacyjnych, w tym: turystycznie, dla rozrywki, w odwiedziny do przyjaciół lub krewnych, wypoczynkowo, aby podjąć leczenie oraz prowadzić inną działalność o charakterze towarzyskim lub służbowym. Wiza pozwala obywatelowi obcego państwa podróżować do amerykańskiego przejścia granicznego i poprosić amerykańskiego urzędnika imigracyjnego o zezwolenie na wjazd na terytorium Stanów Zjednoczonych. Osoby ubiegające się o wizy turystyczne lub służbowo-turystyczne muszą umówić się na spotkanie z konsulem.
Wnioski wizowe na formularzu DS.-156 muszą być wypełnione elektronicznie i wydrukowane z kodami kreskowymi. Paszporty z wizami dostarczane są pocztą kurierską pod wskazany adres. Jedynie w sytuacjach nagłych wizy wydawane są w dniu spotkania z konsulem.
W umówionym dniu o ustalonej porze należy przyjść do Ambasady z niezbędnymi dokumentami i fotografią. Przeważnie konsul podejmuje decyzję o tym, czy ktoś ma prawo otrzymać wizę nieimigracyjną w trakcie spotkania z ta osobą. Niektórzy jednak są proszeni o dostarczenie dodatkowych dokumentów zanim zostanie podjęta decyzja w ich sprawie. W tych rzadkich wypadkach można wrócić do Ambasady z uzupełniającymi dokumentami bez wyznaczania terminu spotkania. Dodatkowe dokumenty nie są wymagane, lecz mogą okazać się pomocne, jeśli na ich podstawie można ustalić w jakiej sytuacji znajduje się w Polsce osoba ubiegająca się o wizę oraz jakie są powody jej podróży do Stanów Zjednoczonych. W niektóre podróże „służbowe" można się udać z wizą typu - B1. Definicja „służbowego" celu podróży w prawie imigracyjnym jest ograniczona i na ogół nie obejmuje: zatrudnienia za wynagrodzeniem, najmu do pracy, ani też działalności dochodowej, takiej jak prowadzenie firmy lub zajmowanie się doradztwem. W szczególności zaś, w obowiązującym prawie amerykańskim termin „służbowy" ogranicza się do negocjacji umów, rozmów ze wspólnikami w interestach, udziału w procesach sądowych, konferencjach, seminariach naukowych, edukacyjnych, spotkaniach zawodowych i biznesowych, a także innego rodzaju legalnej działalności o charakterze komercyjnym lub zawodowym. Wizy dla uczestników wymiany kulturalno-naukowej (J) Program wymiany kulturalno-naukowej (ExchangeVisitor Program) prowadzony jest zgodnie z postanowieniami Ustawy o wzajemnej wymianie naukowej i kulturalnej (Mutual Educational and Cultural Exchange Act) z 1961 z późniejszymi poprawkami. Celem tej ustawy jest rozwój wzajemnego zrozumienia między narodem amerykańskim a narodami innych państw poprzez prowadzenie wymian kulturalnych i naukowych. Międzynarodowe wymiany naukowe i kulturalne są jednym z najbardziej skutecznych środków rozwoju trwałych i ważnych związków międzyludzkich. Dają one niezwykle cenną możliwość poznania Stanów Zjednoczonych i naszego sposobu życia przez osobiste doświadczenie. Obcokrajowcy przyjeżdżają do Stanów Zjednoczonych, aby uczestniczyć w licznych i różnorodnych programach wymiany naukowej i kulturalnej. Wyznaczone organizacje-sponsorzy ułatwiają obcokrajowcom wjazd do Stanów Zjednoczonych w charakterze uczestnika takiej wymiany po to, by zrealizowane zostały cele któregoś z niżej wymienionych programów: * Au pair (Opiekun/Opiekunka do dziecka) * Camp Counselor (Opiekun/wychowawca na obozie) * Student, college/university (Student uczelni wyższej) * Student, secondary (Uczeń szkoły średniej) * Government Visitor (Gość zaproszony przez Rząd Stanów Zjenoczonych) * International Visitor (Gość zagraniczny - kategoria zarezerwowana do potrzeb Departamentu Stanu) * Alien physician (Lekarz obcokrajowiec) * Professor (Profesor/wykładowca) * Research Scholar (Naukowiec prowadzący badania) * Short-term Scholar (Naukowiec/wykładowca, którego program zajęć w USA trwa krótko) * Specialist (Ekspert) * Summer work/travel (Praca i wypoczynek latem) * Teacher (Nauczyciel) *Trainee (Praktykant/stażysta)
Osoby ubiegające się o wizy typu J muszą umówić się na spotkanie z konsulem.
Wniosek o wizę typu J składa się z trzech formularzy: DS.-156, który musi być wypełniony elektronicznie i wydrukowany z kodami kreskowymi, DS.-157 oraz DS.-158. Wraz z niezbędnymi dokumentami na spotkanie z konsulem musi być dostarczony formularz DS-2019, który został wypełniony i zatwierdzony przez amerykańską instytucję zapraszającą oraz podpisany przez osobę ubiegającą się o wizę. Zanim będzie można wydać wizę typu J, amerykańska instytucja zapraszająca musi drogą elektroniczną potwierdzić przyjęcie osoby ubiegającej się o wizę. Dane zawarte w formularzu DS-2019 muszą zostać wprowadzone do systemu SEVIS. Osoby, których formularz DS-2019 był wystawiony 1 września 2004 r. lub później i których nauka lub udział w wymianie nie stanowi kontynuacji programu rozpoczętego przed tą datą, wnoszą dodatkową opłatę za rejestrację formularza DS-2019. Wynosi ona $100 w przypadku studentów lub $35 w przypadku uczestników niektórych programów wymiany krótkoterminowej (au pair, summer work and travel, camp councelor). Opłata musi zostać uiszczona przed spotkaniem z konsulem. Pobiera się ją w celu pokrycia kosztów zarządzania systemem SEVIS i jest ona bezzwrotna. Opłata jest jednorazowa i wnosi się za każdym razem, gdy bierze się udział w jakimś programie wymiany. Jej ważność wygasa wraz ze zmianą lub utratą statusu prawnego uczestnika wymiany. Informacje o sposobie wnoszenia tej opłaty zamieszczone są na stronie internetowej Departamentu Bezpieczeństwa Krajowego (DHS). Osoby sponsorowane przez Departament Stanu USA (na przykład: stypendyści programu Fulbrighta) nie wnoszą opłaty SEVIS ani opłaty wizowej. Małżonkowie osób posiadających wizę J-1, a także ich pozostające w stanie wolnym dzieci poniżej 21 lat mogą się ubiegać o wizę J-2. Każdy, kto stara się o wizę J-2 musi przedstawić konsulowi niezbędne dokumenty wraz z odrębnym formularz DS-2019, wypełnionym i zatwierdzonym przez amerykańską instytucję zapraszającą. Osoby ubiegające się o wizy J-2 są zwolnione z opłaty za korzystanie z systemu SEVIS, mimo że ich formularze DS-2019 mają swoje własne numery. Na spotkanie z konsulem osoby ubiegające się o wizy J-1 powinny zabrać ze sobą także dokumenty opisujące przebieg ich nauki lub studiów w Polsce. Niektórzy muszą udowodnić, że mają do dyspozycji odpowiednie środki finansowe oraz wykazać się znajomością języka angielskiego. Paszporty z wizami typu J wydawane są razem z zamkniętą kopertą, w której znajduje się formularz DS-2019. Koperty tej nie wolno otwierać, ponieważ musi być ona w nienaruszonym stanie wręczona urzędnikowi imigracyjnemu na granicy Stanów Zjednoczonych razem z paszportem z wizą.
| 
